عمل زنا برای زنان یهودی مجاز شد
آری شواط، خاخام اسرائیلی با استناد به کتاب مقدس نظر داده است که زنان یهودی، حتی اگر شوهر داشته باشند، از لحاظ دینی مجازند برای کسب اطلاعات یا خدمت به امنیت ملی با دشمن همبستر شوند و این عملشان گناه محسوب نمی شود.
خاخام شواط اظهارنظر خود را در مقاله ای با عنوان "زنا برای امنیت ملی" منتشر کرده که حاصل یکی از طرحهای پژوهشی او برای مؤسسه اسرائیلی صومت است؛ این مؤسسه، مرکزی برای مطالعه تقابل مذهب و تجدد به شمار می رود.
استدلال او در این مقاله بر پایه حکایت دو زن یهودی در عهد عتیق کتاب مقدس است: استر و یاعل.
استر یا هدسه، همسر یهودی خشایارشا، شاهنشاه هخامنشی بود و فصلی از عهد عتیق به نام "سفر استر"، به داستان او اختصاص دارد.
آن گونه که در کتاب مقدس آمده، استر دین خود را از خشایارشا پنهان می کرده است تا اینکه هامان، وزیر خشایارشا که با یهودیان دشمنی داشته، او را تحریک به صدور فرمان کشتار یهودیان می کند. استر به خواست پسرعمو و پدرخوانده اش مردخای که بزرگ یهودیان شوش بوده، مذهب خود را به خشایارشا آشکار می کند و شاه، از عشقی که به استر داشته نظرش را تغییر می دهد، فرمان به دار آویختن هامان را صادر می کند و یهودیان را در سرتاسر قلمرو شاهنشاهی خود به مدت دو روز آزاد می گذارد تا دشمنانشان را به قتل برسانند، سپس مردخای را به جای هامان به مقام وزارت خود منصوب می کند.
یهودیان روز نجات اجدادشان از توطئه هامان را با عنوان عید پوریم جشن می گیرند و آرامگاه استر و پسرعمویش مردخای در همدان از زیارتگاههای آنان است.
مبنای دیگری که خاخام شواط در کتاب مقدس برای نظریه خود یافته، داستان یاعل است.
در "سفر داوران" در عهد عتیق، به یابین پادشاه کنعان (فلسطین) اشاره شده که بر یهودیان ستم می کرده و جمعی از یهودیان به سرکردگی باراق (باراک) علیه او قیام می کنند؛ یابین سردار سپاهیان خود به نام سیسرا را به سرکوب شورشیان می فرستد، اما سیسرا شکست می خورد و فراری می شود، زنی یهودی به نام یاعیل او را با نیرنگ در خیمه خود پناه می دهد و به قتل می رساند.
در کتاب مقدس هیچ اشاره ای به اینکه یاعیل با سیسرا همبستر شده باشد نشده است، همان طور که در هیچ کجای این کتاب گفته نشده که استر به قصد خدمت به همکیشانش و بر خلاف میل خود به عقد خشایارشا درآمده باشد، با این حال خاخام آری شواط، ذکر حکایت این دو زن در کتاب مقدس را دلیلی برای جایز دانستن "زنا" به قصد دفع خطر از یهودیان قلمداد کرده است.
او همچنین توصیه کرده که زنان شوهردار یهودی اگر قصد چنین مأموریتهایی دارند بهتر است از همسرشان طلاق بگیرند و پس از انجام مأموریت دوباره با آنان ازدواج کنند.
به نظر می رسد که نظر دینی خاخام شواط بیشتر برای موساد، سازمان اطلاعاتی اسرائیل کاربرد داشته باشد که برخی از مأموریتهای مهم خود را با استفاده از مأموران زنی انجام داده که "دشمن" را با شیوه های زنانه به دام انداخته اند.
یکی از مشهورترین این مأموریتها، ربودن مردخای وانونو، کارمند تأسیسات اتمی اسرائیل است که در سال ۱۹۸۶ و پس از خروج از اسرائیل و گرویدن به مسیحیت، برای نخستین بار پرده از فعالیتهای اتمی تسلیحاتی اسرائیل برداشت.
هنگامی که مردخای وانونو در لندن بود، یکی از مأموران زن موساد به نام شریل بنتوف که خود را توریست آمریکایی معرفی کرده بود با او طرح دوستی ریخت و ترغیبش کرد با هم به ایتالیا بروند، در ایتالیا مردخای وانونو ربوده و با کشتی به اسرائیل قاچاق شد تا محاکمه و مجازات شود.
خاخام شواط در نظریه اش هیچ اشاره ای به اینکه مأموران مرد هم آیا برای همبستری با "دشمن" مجوز شرعی دارند یا نه نکرده است.
خاخام شواط اظهارنظر خود را در مقاله ای با عنوان "زنا برای امنیت ملی" منتشر کرده که حاصل یکی از طرحهای پژوهشی او برای مؤسسه اسرائیلی صومت است؛ این مؤسسه، مرکزی برای مطالعه تقابل مذهب و تجدد به شمار می رود.
استدلال او در این مقاله بر پایه حکایت دو زن یهودی در عهد عتیق کتاب مقدس است: استر و یاعل.
استر یا هدسه، همسر یهودی خشایارشا، شاهنشاه هخامنشی بود و فصلی از عهد عتیق به نام "سفر استر"، به داستان او اختصاص دارد.
آن گونه که در کتاب مقدس آمده، استر دین خود را از خشایارشا پنهان می کرده است تا اینکه هامان، وزیر خشایارشا که با یهودیان دشمنی داشته، او را تحریک به صدور فرمان کشتار یهودیان می کند. استر به خواست پسرعمو و پدرخوانده اش مردخای که بزرگ یهودیان شوش بوده، مذهب خود را به خشایارشا آشکار می کند و شاه، از عشقی که به استر داشته نظرش را تغییر می دهد، فرمان به دار آویختن هامان را صادر می کند و یهودیان را در سرتاسر قلمرو شاهنشاهی خود به مدت دو روز آزاد می گذارد تا دشمنانشان را به قتل برسانند، سپس مردخای را به جای هامان به مقام وزارت خود منصوب می کند.
یهودیان روز نجات اجدادشان از توطئه هامان را با عنوان عید پوریم جشن می گیرند و آرامگاه استر و پسرعمویش مردخای در همدان از زیارتگاههای آنان است.
مبنای دیگری که خاخام شواط در کتاب مقدس برای نظریه خود یافته، داستان یاعل است.
در "سفر داوران" در عهد عتیق، به یابین پادشاه کنعان (فلسطین) اشاره شده که بر یهودیان ستم می کرده و جمعی از یهودیان به سرکردگی باراق (باراک) علیه او قیام می کنند؛ یابین سردار سپاهیان خود به نام سیسرا را به سرکوب شورشیان می فرستد، اما سیسرا شکست می خورد و فراری می شود، زنی یهودی به نام یاعیل او را با نیرنگ در خیمه خود پناه می دهد و به قتل می رساند.
در کتاب مقدس هیچ اشاره ای به اینکه یاعیل با سیسرا همبستر شده باشد نشده است، همان طور که در هیچ کجای این کتاب گفته نشده که استر به قصد خدمت به همکیشانش و بر خلاف میل خود به عقد خشایارشا درآمده باشد، با این حال خاخام آری شواط، ذکر حکایت این دو زن در کتاب مقدس را دلیلی برای جایز دانستن "زنا" به قصد دفع خطر از یهودیان قلمداد کرده است.
او همچنین توصیه کرده که زنان شوهردار یهودی اگر قصد چنین مأموریتهایی دارند بهتر است از همسرشان طلاق بگیرند و پس از انجام مأموریت دوباره با آنان ازدواج کنند.
به نظر می رسد که نظر دینی خاخام شواط بیشتر برای موساد، سازمان اطلاعاتی اسرائیل کاربرد داشته باشد که برخی از مأموریتهای مهم خود را با استفاده از مأموران زنی انجام داده که "دشمن" را با شیوه های زنانه به دام انداخته اند.
یکی از مشهورترین این مأموریتها، ربودن مردخای وانونو، کارمند تأسیسات اتمی اسرائیل است که در سال ۱۹۸۶ و پس از خروج از اسرائیل و گرویدن به مسیحیت، برای نخستین بار پرده از فعالیتهای اتمی تسلیحاتی اسرائیل برداشت.
هنگامی که مردخای وانونو در لندن بود، یکی از مأموران زن موساد به نام شریل بنتوف که خود را توریست آمریکایی معرفی کرده بود با او طرح دوستی ریخت و ترغیبش کرد با هم به ایتالیا بروند، در ایتالیا مردخای وانونو ربوده و با کشتی به اسرائیل قاچاق شد تا محاکمه و مجازات شود.
خاخام شواط در نظریه اش هیچ اشاره ای به اینکه مأموران مرد هم آیا برای همبستری با "دشمن" مجوز شرعی دارند یا نه نکرده است.
مهرداد فرهمند
بی بی سی، بیروت
بی بی سی، بیروت
نظرات