دانشمندان روسی به ساخت “بشقاب پرنده” نزدیک شدند

فیزیکدانان روسی به ساخت به اصطلاح غشاء پلاسمایی برای هواپیماهای مافوق صوت، که افزایش چند برابری سرعت آنها را به دنبال خواهد داشت، نزدیک تر شدند.
همانطور که در شعبه ی سامارا از موسسه ی فیزیک به نام پ.ن. لبدیف منتشر شده است، عملاً ماهیت ، ساختار و تأثیر “امواج ضربه ای در محیط بدون تعادل” که در اطراف بال های هواپیمای در حال پرواز رخ می دهد، شناخته شده است.
طبق یکی از نظرات، به کمک استفاده از این امواج، می توان به چنان مانور فوق العاده ای رسید، که نویسندگان علمی-تخیلی آن را در کتاب های خود به “بشقاب پرنده ی” موجودات از سیارات دیگر نسبت می داند.

یکی از محققان این تأثیر، دانشجوی دکترای دانشگاه دولتی هوا و فضای سامارا به نام س.پ. کورولوف، رینات گالیموف، در این باره می گوید: “درک تمام جزئیات مربوط به تغییرات مقاومت و ساختار امواج ضربه ای خیلی مهم است. بدون این، جامه ی عمل پوشاندن به ایده ی “غشاء پلاسمایی” برای هواپیما ابر فرا صوت، غیر ممکن می باشد.” رینات گالیموف که به یکی از توسعه دهندگان اصلی این موضوع تبدیل شده است، ادامه می دهد:”با کنترل این جریان با استفاده از میدان مغناطیسی، می توان خود هواپیما را نیز کنترل کرد، اما برای تحقق این امر، ایجاد یک جریان پلاسما در جای مناسب و با خواص مورد نظر، لازم می باشد.”

برای پژوهش در این زمینه، این دانشمند جوان در پایان آوریل امسال موفق به دریافت مدال آکادمی علوم روسیه (ران) شد. مدیر اجرایی بخش نظری انستیتوی “فیان”، دکتر نونا مولوویچ در این باره می گوید: ” در حال حاضر بیش از ۲۰ سال است که کار بر روی غشاء پلاسما انجام می شود. یکی از اساسی ترین موفقیت ها در این زمینه، دست آورد دانشمندان روسی با شرکت آ.ای.کلیموف بود، که در اواخر دهه ی هشتاد بدان نایل شدند. ازاین می توان به عنوان سرآغاز علمی جدید به نام “آیرودینامیک پلاسما” یاد کرد”.

طبق گذارش خبرگزاری “ایتار-تاسس” در حال حاضر، فیزیکدانان شهر سامارا به کاوش در ساختار امواج شوک (ضربه ای) در ترکیبات شیمیایی فعال پرداختند. در این کار برنامه های کاربردی جالب اخترفیزیکی وجود دارد. معلوم شد که این رویکرد در مطالعه ی گاز غیر تعادلی موجود میان ستارگان قابل استفاده می باشد، بنابراین پژوهش در این راستا به روشن کردن طبیعت برخی پدیده های اخترفیزیکی کمک خواهد کرد.

این اولین تلاش دانشمندان روسی برای ساخت هواپیمایی شبیه به “بشقاب” (بشقاب پرنده) نیست. یک و نیم سال پیش در شهر اولیانوفسک، برنامه ی پنج ساله ای را برای ساخت هواپیماهای آیروستاتیک قابل بالاست دمایی “آتلا” مصوب کردند. این هواپیماها به دلیل شکل دیسک مانند خود، به “بشقاب پرنده” معروف شدند.

طبق گفته ی سازندگان، قطر دستگاه ۲۵۰ متر و ارتفاع آن در حدود ۱۰۰ متر خواهد بود. ساخت این به اصطلاح بشقاب پرنده، ۲٫۷ میلیارد روبل هزینه به همراه خواهد داشت. به گفته کارشناسان “آتلا” در واقع نسل جدیدی از سفیه ها می باشد. عبارت “بالاست دمایی” در نام “آتلا” بدان معنا است که جدای از حجم هلیوم در این سفینه، مخزنی پر از هوای گرم یا سرد وجود دارد. چنین ساختاری اجازه می دهد تا به طور موثر نیروی بالابر این سفینه، که موجب از زمین بلند شدن و فرود آمدن آن می شود، تحت کنترل قرار گیرد.

برای به حرکت در آوردن “آتلا” از موتورهای برقی استفاده خواهد شد. علاوه بر این، دراطراف این سفینه بال های کوچکی واقع خواهند شد، که همچنین به ایجاد مقداری نیروی بالابرنده می انجامند. به گفته ی سازندگان، شکل دیسک مانند این “بشقاب پرنده” باعث ثبات آن تحت فشار باد هنگامی که سفینه در نقطه ی خاصی در هوا معلق است، خواهد شد. چنین ثباتی به این دستگاه این امکان را می دهد، تا بتواند به عنوان مثال محموله ای را تا وزن ۶۰۰ تن بلند کند.

حتی پیشتر از این، در سال ۲۰۰۸، طراحانی از ایالات متحده برای ساخت مدل های جدیدی از چنین هواپیماهایی دست به کار شدند. به همین منظور، دانشگاه فلوریدا درخواست حق ثبت اختراع برای طرح “هواپیمای الکترومغناطیسی بدون بال” کرد. به گفته ی کارشناسان، بشقاب پرنده ی فلوریدایی از طراحی منحصر به فرد استفاده می کند. این سفینه بر اساس اصول مغناطوهیدرودینامیک- علمی که به مطالعه ی حرکت مایعات رسانا و گازهای یونیزه شده در حضور میدان مغناطیسی می پردازد- کار می کند. الکترودها سطح سفینه را پوشش داده، هوای اطراف آن را یونیزه کرده و بدین شکل، آن را به پلاسما تبدیل می کند. و این تأثیر می تواند سفینه را به پرواز (به طور عمودی) درآورد.

منبع:

http://www.warandpeace.ru/ru/news/view/47261/

http://newsland.ru/News/Detail/id/505272/cat/69/

http://izh.kp.ru/daily/24493.4/647566

http://www.danesh.ru/?p=1858