عملیات برنهارد
طی جنگ جهانی دوم، آلمان ها از تسلیحات و تمهیدات مختلفی برای ضربه زدن به دول متفق بهره بردند. علاوه بر تسلیحات و راهکارهای نظامی، در بسیاری از مواقع روش های غیر نظامی نیز مورد توجه سران و رهبران نازی قرار داشت. عملیات برنهارد یکی از روش های غیر نظامی بود که آلمان ها برای ضربه زدن به انگلستان، آن را به مرحله اجرا گذاشتند.
COUNTERFEIT £5 NOTE MADE BY THE NAZIS
ایده اولیه این عملیات توسط سرگرد اس اس، "نایوکس" مطرح گردید. سر فرماندهی واحدهای اس اس "هاینریش هیلمر" از این طرح استقبال کرده و آن را به تصویب رسانید و در نهایت اجرای این عملیات بر عهده سرگرد اس اس "برنهارد کروگر" (berenhard kruger) گذاشته شد. در کل هدف از اجرای عملیات سری برنهارد، نامتوازن ساختن اقتصاد انگلستان از طریق وارد ساختن اسکناس های جعلی به جریان معاملات روزمره بود. در آن زمان انگلستان از اسکناس های 5،10،20،50،100،500،1000 پوندی در جریان معاملات بهره می برد. یک قسمت عملیات برنهارد وارد کردن حجم عظیمی از اسکناس های جعلی 50 پوندی به ساختار پولی انگلستان بود.
برای اجرای این عملیات تیمی مرکب از 142 جاعل حرفه ای در کنار هم گرد آمده و به کار تهیه اسکناس های تقلبی مشغول شدند. سرگرد اس اس "کروگر" قصد داشت که کپی هایی دقیقا معادل اصل از اسکناس های انگلیسی به دست آورد به همین دلیل در ابتدا کاغذ اسکناس های انگلیسی دقیقا معادل سازی شد که البته این کار یک شاهکار هنری و علمی در دنیای جعل محسوب می گردد. طرح زمینه، رنگ و جنس کاغذ اسکناس های تقلبی به شکل حیرت انگیزی با معادل های انگلیسی همسان و همگون بود. امضا و تاریخ های نشر نیز جعل شدند اما پیچیده ترین فاز عملیات برنهارد ایجاد شماره سریال های معتبر برای این اسکناس های تقلبی بود. به دلیل پافشاری سرگرد کروگر برای جعل نسخه ای کاملا قابل قبول، یک تیم از متخصصین کشف رمز المانی طی کاری فشرده موفق شدند که الگوریتم تولید شماره سریال های اسکناس های انگلستان را کشف نمایند. در نهایت کار چاپ اسکناس های تقلبی آغاز گردید و 350 سری صد هزارتایی اسکناس تقلبی به ارزش 134610810 پوند تهیه شد.
بسیاری از جاعلان حرفه ای هنوز هم از اسکناس های جعلی برنهارد به عنوان شاهکارهای بی رقیب یاد می کنند. عملا از لحاظ ظاهری تشخیص نمونه جعلی و اصل از یکدیگر بسیار مشکل و یا حتی کاری ناممکن بود.
Major Bernhard Krueger
برای طبیعی شدن ظاهر اسکناس ها، آنها را در یک مسیر بسته مورد استفاده قرار دادند، یعنی شخصی آن را گرفته تا کرده و در جیب خود می گذاشت سپس دوباره آن را به شخص دیگری داده و ... در پایان ظاهر اسکناس ها نیز همانند اسکناس های کارکرده و معمول درآمد. در یک قضاوت منصفانه می توان گفت که سرگرد کروگر، وظیفه خود را بسیار دقیق، حساب شده و شایسته تقدیر به انجام رسانید. برای اطمینان از کیفیت اسکناس های جعلی، بعضی از آنها در کشورهای بی طرفی نظیر سوئیس مورد استفاده قرار گرفتند در پایان این مرحله مشخص گردید که کار بی عیب و نقصی انجام شده است، زیرا حتی یک مورد از این اسکناس های جعلی نیز مشخص نشد. یک چنین نتیجه درخشانی باعث شد که مجوز توزیع این اسکناس ها توسط پیشوای نازی صادر گردد. در ابتدا تصمیم بر این بود که این اسکناس ها را توسط هواپیما، بر روی نقاط شهری پر از ازدحام فرو ریزند اما در این حالت ممکن بود بسیاری از اسکناس ها در نقاط غیر قابل دسترس فرود آمده و از بین بروند. همچنین در این حالت به راحتی عملیات برنهارد مشخص می شد. از این رو تصمیم بر این شد که اسکناس ها را به فرم کاملا قانونی و رسمی مورد استفاده قرار دهند. از اواخر سال 1943 بود که توزیع این اسکناس ها آغاز گردید. ماهی یک میلیون پوند پول تقلبی به سیستم اقتصادی انگلستان تزریق می گردید. آلمان ها حتی حقوق جاسوسان انگلیسی خود را با این اسکناس ها پرداخت می کردند! یکی از جاسوسان انگلیسی آلمان ها، به نام الیزا برنا که با نام رمز سیسرو برای دستگاه اطلاعاتی آلمان به جمع آوری اطلاعات مشغول بود، در پایان جنگ زمانی که متوجه شد تمام پس اندازش پوندهای تقلبی است به دولت آلمان شکایت کرد و خواستار دریافت دست مزدش (پوند واقعی) شد که البته شکایت او به جایی نرسید.
اما سیستم بانکی انگلیس در حین جنگ متوجه این عملیات گردید، زمانی که حساب رسان مشغول بررسی ذخایر اسکناس بانک ها بودند به حجمی از اسکناس برخورد کردند که بی سابقه بود و همین امر باعث شد که آنها با یک بررسی طولانی و همه جانبه متوجه ورود گسترده اسکناس جعلی به سیستم بانکی انگلستان شوند.
اما مقابله با این اسکناس ها کاری بسیار زمان بر، صعب و پرهزینه بود. جالب است بدانید که بعضی از این اسکناس ها تا سال 1959 هنوز بدون هیچ شک آفرینی و رد پایی مورد استفاده قرار می گرفتند. در نهایت کار به جایی رسید که بانک مرکزی انگلستان در معاملات رسمی فقط اسکناس های 5 پوندی را به رسمیت می شناخت.
در واقع عملیات برنهارد نقطه عطفی در جنگ های غیر نظامی بود. شاید در دنیای امروز ما بیش از آنکه شاهد درگیری های نظامی باشیم شاهد نبردهای غیر نظامی (جنگ نرم) هستیم.
نظرات