جنگهای شدید جاسوسی در دنیا
معمولا” وقتی صحبت از جنگ میشود در ذهن همه ، صحنه هایی از لشگرکشی ها و توپها و تانکها و هواپیماهایی تجسم میشوند که در حال آتش و شلیک به یکدیگر و گلوله باران کردن حریف مقابل خود هستند . اما همهء جنگها الزاما کشت و کشتار و زد و خورد با توپها و تانکها و هواپیماها نیست بلکه سربازان و تفنگداران دو طرف می توانند مردانی متشخص و کت و شلوارپوش و عطر و ادوکلن زده باشند که بجای آنکه یقهء یکدیگر را بچسبند ، با هم پشت میز شام بنشینند . جنگ سرویس های امنیتی بر سر به دست آوردن و یا از دست ندادن اطلاعات علمی و فنی ، یکی از این جمله جنگهای بدون قربانی و باشکوه است
در کشورهای بدبخت و عقب مانده و فلک زدهء روزگار وقتی صحبت از سیستمهای اطلاعاتی و امنیتی میشود بلافاصله سازمانهای اطلاعاتی صدام حسین و کیم ایل سونگ و بشار الاسد در عراق و کره شمالی و سوریه به ذهن می آیند که عملکردشان در گرفتن و زدن و خفه کردن و آویزان کردن وتکه پاره کردن و سر به نیست کردن یک مشت آدم بدبخت و بیچاره و روشنفکر منتقد و گاهی هم مخالفین تفنگ بدستشان خلاصه میشود . اما در ممالک مترقی جهان یکی از عمده ترین کارهای سازمانهای جاسوسی و ضد جاسوسی هر کشوری ، به دست آوردن اطلاعات فنی و علمی کشورهای رقیب و یا مراقبت و حفاظت از اطلاعات علمی و تکنولوژیک کشور خود برای نیفتادن به دست کشورهای رقیب است . این درگیری های جاسوسی ها و ضد جاسوسی بدون آنکه کسی متوجه بشود و یا خبرهایشان افشا شوند، با شدت هر چه تمام و در حد یک جنگ تمام عیار، در جریان هستند.
بعد از فروپاشی کمونیسم و پایان جنگ سرد ، کشورهای مترقی – حتی آنهاییکه دوست و متحد محسوب میشوند – وارد یک جنگ جاسوسی صنعتی ، تکنولوژیک ، مالی و علمی با یکدیگر شده اند
تا پیش از فروپاشی کمونیسم در جهان ، جبههء اصلی این جنگها میان آمریکا و شوروی سابق بود اما امروزه این جنگ از حالت دو جانبه گذشته و چندین جانبه شده است . امروز هماورد آمریکا نه تنها جانشین شوروی سابق- یعنی کشور روسیه – ، بلکه چین و حتی نزدیکترین دوستان آمریکا در اروپا نیز هست . یعنی صمیمی ترین متحدین اروپایی آمریکا دائما” در حال حمله به آن کشور به منظور به دست آوردن و یا در واقع دزدیدن آخرین اطلاعات و پروژه های علمی و فنی آن کشورهستند . وقتی کشورهای رقیب احساس می کنند که قادر به ربودن طرح ها و نقشه ها و جزئیات پروژه های کشور رقیب نیستند ، جنگ اطلاعاتی وارد مرحلهء خشن تری میشود و عملیات های خرابکاری در دستور کارشان قرار می گیرد . بنابراین و برخلاف تصور و باور خیلی ها ، و نیز برخلاف آنچه که به ظاهر و در روابط سیاسی و دیپلماتیک می بینیم ، کشورهایی که آنها را با یکدیگر دوست تصور می کنیم نیز در جنگهای اطلاعات علمی و تکنولوژیک ، دشمن سر سخت یکدیگر به شمار می روند و سایهء همدیگر را با تیر می زنند و دائما” برای بیرون آوردن نتایج علمی و فنی از دست هم و یا ایجاد اخلال در پیشرفت های تکنولوژیک یکدیگر نقشه می کشیدند . اصولا” به همین دلیل است که شرکتهای عظیم تولیدی و صنعتی اروپایی مایلند کشورهای مختلفی را به عنوان شریک و سهامدار خود بپذیرند چرا که از شر جاسوسها و دزدهای اطلاعاتی و خرابکاران امنیتی کشورهای سهامدار راحت میشوند . در واقع به نوعی باج دهی می کنند و اگر نکنند باید خودشان را برای یک جنگ مخفی با رقبا آماده کنند . این جنگی هست که وجود دارد اما کسی آنرا نمی بیند . برای مثال فرانسه و آمریکا در یک جنگ و زد و خورد شدید با یکدیگرند و آلمان و انگلیس نیز سالهاست که با تمام قوا در حال جنگهای جاسوسی و ضد جاسوسی با هم هستند . ولی در میان همهء کشورهای دنیا سرویس اطلاعاتی و امنیتی اسرائیل بزرگترین خطر و جاسوس درجهء یک علمی و تکنولوژیک در همهء کشورها محسوب میشود.
بزرگترین جنگ جاسوسی تکنولوژیک دنیا میان آمریکا و اروپا در جریان است و شاخ به شاخ شدن دو کارخانهء عظیم هواپیماسازی بوئینگ و ایرباس و خرابکاری آنها در کار یکدیگر یکی از این درگیری هاست
سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی پس از دزدیدن طرح ها و پروژه ها و نتایج تحقیقات علمی و تکنولوژیک کشورهای رقیب ، آنها را دراختیار موئسسات و مراکز علمی یا نظامی یا صنعتی و یا حتی کارخانجات مواد مصرفی و غذایی کشور خود قرار می دهند تا با استفاده از تحقیقاتی که توسط دانشمندان و کارشناسان کشورهای رقیب و در طول سالها و با صرف میلیاردها دلار هزینه انجام گرفته است ، تولیدات و کالاهای جدیدتر و پیشرفته تری را بسازند . در واقع سازمانهای امنیتی کمک می کنند تا حاصل زحمات علمی و فنی کشورهای مختلف را در جهت منافع ملی خود بکار بگیرند و از آنها استفاده کنند . امروزه کمتر کسی می داند که بخش عظیمی از تولیدات و تکنولوژی مدرن و پیشرفتهء اسرائیل در واقع نتایج تحقیقاتی هستند که سرویس اطلاعاتی و امنیتی آن کشور – موساد – از آمریکا و کشورهای اروپایی دزدیده است .و می دزدد . برای مثال جنگدهء مدرن و پیشرفتهء کفیر که هواپیمایی کاملا” اسرائیلی شناخته میشود در واقع طرحی بود که سازمانهای دفاعی و هوانورد فرانسه سالها روی آن کار کرده بودند و قرار بود ماحصل زحماتشان را در قالب جنگنده ای پیشرفته از نوع میراژ بسازند ، اما درست در آخرین لحظات ، اسرائیلی ها آن طرح را مخفیانه از دستشان دزدیدند و ناگهان آن هواپیما را با نام کفیر ساختند . جنگهای اطلاعاتی و امنیتی تکنولوژیک محدود به صنایع نظامی نمی شود . برای مثال چند سال پیش سازمان امنیتی انگلستان – موسوم به اینتلیجنس سرویس – طرح یک جاروبرقی بسیار کم مصرف و در عین حال پرقدرت را از یک کارخانهء بزرگ دانمارکی دزدید و در اخیتار شرکتهای تولیدی انگلیسی قرار دارد . یکی دیگر ازجبهه های این جنگ مخفی بین آمریکا و فرانسه و در زمینهء ساخت هوایماهای مسافربری قرار دارد . یک سمت این جبهه سرویس های امنیتی فرانسه هستند و سمت دیگر آن سازمانهای جاسوسی و ضد جاسوسی آمریکا . خیلی ها تصور می کنند که این کارشناسان و مهندسین شرکت هواپیما سازی ایرباس فرانسه و شرکای اروپایی اش هستند که شانه به شانهء متخصصین شرکت هواپیما سازی بوئینگ آمریکا پیش می روند. اما در واقع این جاسوسهای فنی و علمی فرانسه هستند که با دزدیدن نتایج تحقیقات آمریکایی ها کار ایرباس را شانه به شانهء بوئینگ پیش می برند . این حجم درگیری به قدری هست که در یکی از نمایشگاه صنایع هواپیمایی فرانسه افسران ضد جاسوسی آمریکایی مجبور شدند هواپیماهای جدید مسافربری شرکت بوئینگ را محاصره کنند تا جاسوسهای فرانسوی در قالب خدمهء فرودگاه ، نظافت چی ، مسئول پخش غذا ، تماشاچی و غیره به آنها نزدیک نشوند . در جنگ جهانی جاسوس ها که اکنون با شدت و حدت هر چه تمامتر و در همه جای دنیا ادامه دارد ، سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی دو کشور آلمان و ژاپن در جبههء دیگری هم می جنگند و تبدیل به سارقان حرفه ای اطلاعات اقتصادی و سربازان مدافع اسرار مالی کشور خود شده اند و خبره ترین کارشناسان خرابکاری در کار بانکها و موئسسات مالی و بیمهء آمریکا و اروپا هستند . در واقع بسیاری از ورشکستگی های اقتصادی و شکست های مالی در اروپا و آمریکا و بخصوص در فرانسه ، انگلستان ، چین ، کره جنوبی زیر سر همین آلمان و ژاپن هست . به همین دلیل است که بانکهای سودآور و موفق اروپایی ، آسیایی و آمریکایی چاره ای ندارند جز آنکه ژاپنی ها و آلمانی ها را به شراکت خود بپذیرند و به این ترتیب با این دو کشور صلح کنند.
در جنگهای مالی و در زمینهء جاسوسی های بانکی و ضربه زدن های اقتصادی به رقبا ، سازمان اطلاعات و امنیت ژاپن بسیار عالی عمل می کند اما در مقابل جاسوسهای علمی آمریکا و کره جنوبی و خرابکاری های صنعتی آنها در شرکتهای خودروسازی ژاپنی عملکرد ضعیفی داشته است
در جنگ جهانی سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی ، انگلیسی ها بلای جان همه و مصیبتی هستند که در همه جا مثل عجل معلق بر سر همه نازل میشوند چرا که استاد بی نظیر و بی همتای خرابکاری های علمی هستند (بیچاره دایی جان ناپلئون!) بنابراین وقتی در خبرهای دنیا اعلام میشودکه مثلا” بخش جدید و نوساز فرودگاه شارل دو گل فرانسه – که رقیب فرودگاه هیتروی لندن است – پس از صرف میلیاردها دلار و آنهم فقط چند روز پیش از افتتاحش ناگهان فروریخت ، از نظر سازمانهای اطلاعاتی فرانسه متهم ردیف اول این شکست نه مهندسین ناظر بر ساخت فرودگاه بلکه سرویسهای اطلاعاتی و امنیتی انگلیس هستند. البته منظور از خرابکاری بمب گذاری یا انجام عملیات فیزیکی نیست بله مواردی مانند دستکاری کردن نقشه های طرح و کم و زیاد کردن برخی پیش بینی های علمی در انجام طرح بوده است ، آنهم به گونه ای که هیچ ردی از خود باقی نگذارند و ظاهرا” همهء تقصیرات به گردن خود فرانسوی ها بیفتند . یا اگر ناگهان اعلام شد در سیستم ترمزهای دو میلیون خودروی تولید شده در کارخانهء تویوتای ژاپن نقص فنی بزرگی پیدا شده و خریداران این خودرو در سراسر جهان باید همهء یک و نیم میلیون ماشینی که خریده اند را به نمایندگی های کارخانهء تویوتا برگردانند و این کارخانه در همین یک قلم میلیاردها دلار ضرر کند و بازارش را به نفع خودروهای هایوندای کره جنوبی از دست بدهد ، از نظر سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی ژاپن کار ، کار سازمان جاسوسی کرهء جنوبی است! یا اگر اعلام شد که امسال گندمهای صادراتی کانادا ناگهان آلوده به نوعی آفت شده اند که آنها را به شدت بی کیفیت و بی مشتری کرده است ، سازمان امنیتی کانادا بطور خودکار و اتوماتیک این خرابکاری را زیر سر سرویس های اطلاعاتی کشور رقیب خود – یعنی استرالیا – می داند . و یا وقتی اعلام میشود روسیه حاضر شده است بزرگترین پالایشگاه نفت قزاقستان را با قیمتی سی درصد ارزانتر از قیمتی که چینی ها به آن کشور پیشنهاد کرده بودند و دقیقا” با همان شکل و همان امکانات و همان کیفیت برای قزاقستان بسازد ، سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی چین بلافاصله متوجه میشوند که روس ها طرح ها و پروژه ها و نتایج تحقیقاتی شان را دزدیده اند و همه چیز برای شرکتهای روسی مفت تمام شده است.
در جنگهای جاسوسی ، سازمانهای امنیتی هر نوع طرحی که تصور کنند می تواند برای مردم و کشورشان سودمند و مفید باشد را می دزدند ، حالا چه نتایج یک تحقیقات پزشکی باشد و چه طرح این جاروبرقی که تصویرش را در بالا می بیند . این جارو برقی محبوب به عنوان اختراع شرکت دایسون انگلستان ثبت شد اما در واقع حاصل زحمات و تحقیقات چند سالهء دانمارکی های بیچاره بود!
وقتی سازمانهای امنیتی کشورهای پیشرفته نتوانند طرح ها و اطلاعات صنعتی و علمی سودآور و بسیار مفید و پرستیژی کشورهای رقیب را بدزدند ، تلاش می کنند به نوعی صنایع کشورشان را در آن طرح ها و پروژه ها شریک کنند . اما اگر هیچکدامشان میسر نشد ، بلافاصله عملیات ایجاد اخلال و خرابکاری علمی، فنی ، اقتصادی ، مالی و تبلیغاتی علیه آن طرح ها و
پروژه ها را روی میز می گذارند
نظرات